پارسی سی دی

درماندگی مالی و ورشکستگی شرکت‌ها منجر به هدر رفتن منابع و عدم بهره‌گیری از فرصت‌های سرمایه‌گذاری می‌شود. پیش‌بینی درماندگی مالی با ارائه هشدارهای لازم می‌تواند شرکت‌ها را نسبت به وقوع درماندگی مالی و ورشکستگی هوشیار نماید تا آن‌ها با توجه به این هشدارها، به اقدام‌های مناسب دست بزنند. مدل‌های تشخیص درماندگی مالی یکی از مهمترین ابزارها در تعیین وضعیت مالی شرکت‌ها می‌باشد لذا در نظر تحلیل گران مالی بسیار با اهمیت هستند. هدف از انجام این پژوهش، ارزیابی محتوای اطلاعاتی نسبت‌های صورت جریان وجوه نقد و نسبت‌های حسابداری تعهدی در تشخیص درماندگی مالی شرکت‌ها می‌باشد. به این منظور سه مدل با استفاده از روش تحلیل تشخیصی چندگانه و سه مدل با استفاده از رگرسیون لجستیک برای نمونه انتخاب شده از شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران ارائه شده است. اولین مدل که مبتنی بر نسبت‌های صورت جریان وجوه نقد است می تواند با دقت 71.9% در روش تحلیل تشخیصی چندگانه و با دقت 77.9% در رگرسیون لجستیک شرکت‌های ورشکسته و غیر ورشکسته را درست تشخیص ‌دهد. دومین مدل که مبتنی بر نسبت‌های حسابداری تعهدی است می تواند با دقت 95.8% در روش تحلیل تشخیصی چندگانه و با دقت 95.8% در رگرسیون لجستیک شرکت‌های ورشکسته و غیر ورشکسته را درست تشخیص ‌دهد. سومین مدل که مبتنی بر تلفیق نسبت‌های صورت جریان وجوه نقد و نسبت‌های حسابداری تعهدی است می تواند با دقت 93.8% در روش تحلیل تشخیصی چندگانه و با دقت 95.8% در رگرسیون لجستیک شرکت‌های ورشکسته و غیر ورشکسته را درست تشخیص ‌دهد. بصورت خلاصه نتایج حاصل از این پژوهش بیان می‌کنند که نسبت‌های صورت جریان وجوه نقد به عنوان مکمل نسبت‌های حسابداری تعهدی در تشخیص درماندگی مالی شرکت‌ها مفید می‌باشند.

در دو دهه گذشته، رقابت جهانی به دلیل تغییرات سریع فن‌آوری و ازدیاد تنوع محصولات، افزایش سریعی پیدا کرده که این امر باعث تأکید بر نقش بهبود مستمر عملکرد به عنوان یک نیاز رقابتی استراتژیک در بسیاری از سازمان‌ها در سراسر دنیا شده است. امروزه سازمان‌ها برای نگهداری و تقویت مزیت رقابتی خود به میزان وسیعی از سنجه های عملکرد، جهت ارزیابی، کنترل و بهبود فرآیندهای کسب و کارشان استفاده می کنند.صنعت کاشی و سرامیک نیز با توجه به رقابتی‌بودن آن در کشور نیازمند ارزیابی دقیق عملکرد هر یک از شرکتهای موجود در آن می‌باشد تا افزایش کارایی و بهره‌وری این شرکت‌ها، مسیر رشد و شکوفایی در این صنعت مهیا گردد. لذا در این تحقیق به منظور پیشرفت و بهبود بیشتر صنعت کاشی و سرامیک به ارزیابی و رتبه‌بندی شرکت‌های کاشی و سرامیک‌سازی پذیرفته‌شده در بورس تهران خواهیم پرداخت.این پژوهش بر مبنای روش پژوهش پیمایشی-کاربردی طراحی شده و جهت جمع‌آوری اطلاعات مورد نیاز از نظر خبرگان صنعت کاشی بهره گرفته شده‌است. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها نیز از تکنیک مدل‌های تخمین غیر قطعی و نرم افزار lingo11 استفاده شده است.نتایج به‌دست‌آمده از حل این مدل‌ها بدین صورت بود که شرکت الوند داری بالاترین ارزش نسبت به سایر شرکت‌ها و شرکت پارس نیز دارای بدترین ارزش می‌باشند. بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که شرکت کاشی الوند مناسب‌ترین انتخاب بر مبنای حدود پایین و بالای انتخاب‌شده توسط تصمیم‌گیرنده است.

یکی از اهداف مهم تأمین مالی شرکت ها، سرمایه گذاری در پروژه های سودآور است. راه های زیادی برای تأمین منابع مالی لازم وجود دارد. شیوه های مختلف تأمین مالی شامل تأمین مالی داخلی و تأمین مالی خارجی می شود. ادعا می شود که در صورت وجود مشکلات نمایندگی و عدم تقارن اطلاعاتی ، اتکاء شرکت بر منابع داخلی جهت تأمین مالی افزایش می یابد. شرکت هایی که بیشتر در معرض این مشکلات قرار داشته باشند، شرکت های «دچار محدودیت مالی »نامیده می شوند. یکی از شاخص های اندازه گیری میزان اتکاء شرکت بر منابع داخلی ، «حساسیت سرمایه گذاری-جریان نقدی» نامیده می شود. میزان محدودیت های مالی شرکت ها با استفاده از شاخص هایی مانند اندازه، عمر شرکت، نسبت تقسیم سود و عضویت شرکت در گروه های تجاری اندازه گیری می شود.یکی از شاخص هایی که در سال های اخیر مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است، میزان ذخایر نقدی بهینه شرکت ها است. میزان ذخایر نقدی بهینه شرکت ها با استفاده از معادله ای که بر مبنای عوامل نگهداری وجه نقد توسط شرکت ها طراحی گردیده است، اندازه گیری می شود. بر این مبنا، شرکت هایی که ذخایر نقدی آنها از میزان بهینه کمتر باشد به عنوان «دچار محدودیت مالی » طبقه بندی می شوند.جهت مقایسه بین شاخص های سنتی و معیار جدید محدودیت مالی، حساسیت سرمایه گذاری- جریان نقدی در بین شرکت های دچار و فاقد محدودیت مالی با استفاده از هر دو گروه شاخص مورد مقایسه قرار گرفت. داده های مورد استفاده شامل نمونه ای مرکب از 72 شرکت فعال در بورس اوراق بهادار تهران در طی سالهای1378-1387 هستند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش داده های تابلویی استفاده شد. نتایج حاصل از آزمون تجربی فرضیه های تحقیق نشان می دهند که بین جریان های نقدی عملیاتی و سرمایه گذاری هم چنین بین شاخص فرصت های سرمایه گذاری( Q توبین) و مخارج سرمایه گذاری شرکت ها رابطه مثبتی وجود دارد. ارتباط مثبت بین اندازه شرکت-نسبت سود تقسیمی و حساسیت سرمایه گذاری جریان نقدی شرکت ها مورد تأیید قرارگرفت. ولی ارتباطی بین عمر شرکت-گروه های تجاری و حساسیت سرمایه گذاری-جریان نقدی مشاهده نشد. در مورد معادله ذخایر نقدی بهینه نیز کارایی این معادله در تفکیک شرکت ها مورد تأیید قرار گرفت؛ ولی به علت معنی دار نبودن برخی ضرایب معادله، نتایج از قوت چندانی برخوردار نیست.

این تحقیق به بررسی نسبت‌های مالی جهت ایجاد مدل پیش‌بینی توقف فعالیت(ورشکستگی) با توجه به شرایط اقتصادی ایران می‌پردازد. در راستای انجام تحقیق از نسبت‌های مالی بکار برده شده توسط آقایان اوهلسان و شیراتا جهت ایجاد مدل مناسب استفاده شده است. با توجه به محدودیت‌های تحقیق تعداد 30 شرکت دارای شرط توقف فعالیت و 30 شرکت دارای تداوم فعالیت در طی سالهای 77 الی 85 انتخاب شدند . با استفاده از روش رگرسیون لجستیک مدل ها برازش شدند و متغیر های موثر با توجه به شرایط محیطی ایران مشخص گردیدند .نتایج حاصل از برازش مدل‌ها نشان داد که مدل های برازش شده و نیز توسعه داده شده بوسیله نسبت‌های مدل اوهلسان و شیراتا، توانایی پیش بینی توقف فعالیت یا تداوم فعالیت شرکتهای پذیرفته شده در بورس و اوراق بهادار تهران را دارند . البته لازم به ذکر است که نتایج تحقیق نشان داد دقت در پیش‌بینی برای یکسال قبل از توقف فعالیت به مراتب بیشتر از دقت در پیش‌بینی برای دو سال قبل از توقف فعالیت می‌باشد . در این پژوهش به بررسی و مقایسه قدرت پیش‌بینی توقف یا تداوم فعالیت شرکتها توسط مدل‌های اوهلسان و شیراتا و مدل‌های توسعه یافته دو مدل مذکور با استفاده از متغیرهای اضافه شده به مدل‌های مذکور پرداخته شد و در این راستا 3 فرضیه اصلی در دو گروه و 7 فرضیه فرعی مطرح شد. در مورد فرضیات مربوط به توانایی مدل‌ها می‌توان بیان نمود که با توجه به نتایج آزمون‌ها که در فصل چهار ارائه شده است و رد شدن فرض H، مدل‌های ارایه شده در این پژوهش قدرت طبقه‌بندی شرکت‌ها را به دو گروه موفق و ناموفق دارند. جدول (5-1) نسبت‌های مالی موثر در مدل‌ها را نشان می‌دهد. برای تمامی فرضیات مربوط به مقایسه بین مدل‌ها در دو سال قبل از سال مبنا و فرضیه هفتم برای هر دو سال قبل از سال مبنا، مدل‌های مذکور با هم تفاوت معنی داری ندارند. ولی در خصوص این فرضیات در یکسال قبل از سال مبنا بجز فرضیه فرعی چهارم می توان بیان نمود که مدل برازش شده اوهلسان نسبت مدل برازش شده شیراتا و مدل توسعه یافته و برازش شده شیراتا نسبت مدل برازش شده شیراتا قدرت پیش‌بینی بیشتری را دارا می‌باشد.در مدل‌های توسعه یافته اوهلسان نسبت به مدل اصلی اوهلسان تغیری ایجاد نشده است و مدل توسعه یافته شیراتا نسبت به مدل اصلی شیراتا دارای دقت بالاتری در یکسال قبل از توقف فعالیت می‌باشد ودر دو سال قبل از توقف فعالیت نتایج تقریبا برابر می‌باشد. با توجه به نتایج ارائه شده و دقت پیش‌بینی مدل‌های تحقیق، از مدل‌های مذکور برای پیش‌بینی تا دو سال قبل از توقف فعالیت می‌توان استفاده نمود.